Czy masz wrażenie, że Twoje dziecko często jest:
•rozproszone,
•nadmiernie lękliwe,
•niewystarczająco samodzielne,
•bardzo wrażliwe na bodźce takie jak zapach, dotyk czy hałas,
•niezdarne/niezręczne,
•powolne w wykonywaniu swoich zadań,
•niepewne siebie,
•nadmiernie wstydliwe?

Czy nauczyciel/wychowawca zwrócił Ci uwagę, że Twoja pociecha ma w przedszkolu/szkole problemy z:
•utrzymaniem porządku na swoim miejscu pracy,
•koncentracją,
•wyraźnym pisaniem,
•zabawą z rówieśnikami, która często kończy się zachowaniem agresywnym,
•integracją z grupa?

Jeżeli opisane wyżej sytuacje dotyczą Twojego dziecka, to warto rozważyć wykorzystanie ERGOTERAPII w rozwiązaniu jego problemów. Jako rodzice dążymy do zrozumienia i wspierania dziecka w trudnych dla niego sytuacjach.

Lekarze, nauczyciele i wychowawcy często polecają Ergoterapię jako narzędzie pomocne rodzicom, niestety najczęściej nie potrafiąc wyjaśnić dokładnie czym ona jest.
W Niemczech Ergoterapeuci od 1954 roku wspomagają pacjentów w różnych obszarach medycyny m.in.: ortopedii, neurologii, psychiatrii, geriatrii czy pediatrii.

Celem terapii u dorosłych jest zachowanie lub odzyskanie samodzielności po wypadku lub podczas choroby, która powoduje kalectwo jak n.p. udar mózgu, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane itp.

W zakresie pediatrii, Ergoterapeuta zajmuje się korygowaniem nieprawidłowości w rozwoju dziecka zarówno fizycznego, psychicznego, emocjonalnego, percepcji ogólnej, jak i rozwoju mowy i komunikacji. „dziwne” lub określane jako „złe” zachowanie dziecka w domu/przedszkolu/szkole, nie świadczy jednoznacznie o wychowawczej porażce rodziców czy o tym, że zachowanie to jest im obojętne, a raczej wskazuje na zaburzenia w integracji sensorycznej. Ta jedna z podstaw prawidłowego rozwoju dziecka, oznacza umiejętność pozwalającą odczuwać, porządkować, składać w jedną całość i rozumieć bodźce dochodzące do mózgu za pośrednictwem naszych zmysłów. Prawidłowa integracja sensoryczna wykorzystując analizę bodźców dotykowych, słuchowych, wzrokowych, węchowych, smakowych, jak i orientacji przestrzennej, implikuje zachowanie adekwatne do sytuacji.

Ergoterapeuta, przez obserwacje dziecka podczas zabawy, potrafi stwierdzić czy i jakie problemy w przetwarzaniu bodźców występują u małego pacjenta. Zajęcia zawsze prowadzone są w formie zabawy, by dziecko nie miało wrażenia, że poddawane jest leczeniu, co powoduje, że dzieci na ergoterapie chodzą chętniej niż do szkoły i cieszą się na każde kolejne spotkanie. Ponieważ zmysł dziecka najlepiej rozwija się w ruchu, terapeuta wybiera indywidualne ćwiczenia fizyczne jak np.: 

*balansowanie, 

*skakanie, 

*wspinanie się. 

Wysiłek fizyczny dziecka zawsze powiązany jest z odpowiednią grą planszową, przy której się zwiększa koncentracja. 

To tylko jeden z nielicznych przykładów w jaki sposób Ergoterapeuta wspiera dziecko w rozwoju. 

Skierowanie na Ergoterapię wystawia lekarz pediatra, a jej koszt w 100% pokrywany jest z ubezpieczenia zdrowotnego. Decyzja o wyborze miejsca przeprowadzania terapii, która odbywa się 1-2 w tygodniu, należy do rodziców. W dużych gabinetach, w których pracuje więcej niż jeden terapeuta, najczęściej nie ma możliwości wyboru konkretnej osoby pracującej z dzieckiem, ale należy pamiętać o tym, że w każdej chwili rodzice maja prawo zmienić terapeutę lub gabinet, jeżeli nie są zadowoleni z rezultatów. 

Warto wiec korzystać z niemieckiego systemu ochrony zdrowia, który nie obciążając kieszeni rodziców daje dziecku możliwość optymalnego rozwoju.

Autorka:  Johanna Kalarus Fachergotherapeutin für Pädiatrie
Ergotherapie Kalarus

Artykuł powstał w ramach projektu „Kinder erziehen in Deutschland – Was ist anders? Orientierungshilfe für polnische Familien in Pankow”, który został sfinansowany w ramach funduszy Urzędu dzielnicowego Pankow.

Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania zamieszczonych na stronie treści.